دل نوشته


تغییر سبک و روش  درست زندگی، اعتماد به نفس و امید به رحمت خدای مهربون کلید هر موفقیتیه

من انجامش دادم و خیلی چیزا عوض شد که فکرش رو هم نمیکردم!

خیلی راه مونده تا به اون بالا بالاها برسم اما از همینجام که نگاه میکنم مناظر اطراف و مسیر آینده به نظرم قشنگه... پر از لطافت و زیبایی...

میگن دنیا ارزش نداره! مگه میشه دنیایی که باهاش آینده و عشق ساخته میشه ارزشی نداشته باشه، حالا کوتاه و بلند بودنش مهم نیست، مهم چیزاییه که بدست میاریم و چیزایی که باید ازشون بگذریم تا به اوج برسیم... برسیم اون بالا بالاها که راحت بتونیم با خدا یا هرکی که دوست داریم یه خلوت بسازیم و حرف بزنیمو حال عاشقانه داشته باشیم...

باید داشت تا بشه بخشید, حتی یه دونه خرمارو یا حتی یه عشق رو... باید بدستشون آورد، باید تلاش کرد، وقتی براش تلاش کردی و بعد بخشیدیش طعم شیرینش تا عمق وجود آدم نفود میکنه و آدم رو لبریز شادی میکنه و لبخند کنار لبش میشینه

خدا رو دوست دارم، دنیا رو دوست دارم چون توش خدامو شناختم، همه آدما رو دوست دارم چون بهم فرصت میدن تا ببخشم و وسیله ای هستن تا عشقمو به خدا ثابت کنم... هم فقیرشون و هم غنیشون و هم سطوح متوسطشون!... همشون دست به دست هم دادن تا نردبانی بشن برا بالا رفتن! ... نگاه کردن به این نردبان بسه!... باید حالا که فرصتش داده شده ازش استفاده کرد...


الان سرشار از احساس دوست داشتن و دوست داشته شدنم!