نیایش

خدایا !

مرا وسیله ای برای صلح و آرامش قرار ده.

بگذار هرجا تنفر است ، بذر عشق بکارم.

هرجا آزردگی است ، ببخشایم .

هرجا شک حاکم است ، ایمان و هرجا یأس است ، امید .

هرجا تاریکی است ، روشنایی و هرجا غم جاری است ، شادی نثارکنم.

 الهی !

توفیقم ده که بیش از طلب همدردی ، همدردی کنم .

بیش از آنکه مرا بفهمند ، دیگران را درک کنم .

پیش از آنکه مرا دوست بدارند ، دوست بدارم ،

زیرا در عطا کردن است که می ستانیم

و در بخشیدن است که بخشیده میشویم

و در مردن است که ، حیات ابدی می یابیم.....