امروز

نمی دونم چرا امروز اصلا حس خوندن نداشتم. 2روز از برنامم عقبم. آخه دیروز صبح دکتر بودم تا جواب آزمایشامو نشونش بدم. بعد از اذان ظهر هم که رفتیم زیارت. شب وقتی خونه رسیدیم ساعتای 5/10 بود. ساعتای 1-5/1 بود که خوابیدم.

از شدت خستگی صبح ساعت 10 بیدار شدم. بعد هم رفتم داروهامو گرفتم. تو راه برگشت یکی از دوستان دوران دبیرستانمو دیدم. ازدواج کرده بود. خودش کاردانی برق خونده بود و شوهرش هم مهندس برق بود و محل کارش اهواز، برا همین هم اون یکی دو سالی میشه که رفته اهواز. یه ماه پیش برا بدنیا اومدن بچش اومده اینجا و آخرهفته ی دیگه دوباره برمیگرده. قرار شد یکشنبه دیگه با 2تا از بچه ها بریم دیدن خودشو پسربچه ی نازش آقا کیان....

امشب مدرسه ی مامان افطاری بود. کلی دوستای مامان تحویلم گرفتن. اونقدر مهندس امشب شنیدم که برا چند سالیم بسه!!!!!

بچه های مدرسه دورم جمع شده بودنو کلی سوال پیچم کردن. باورشون نمی شد من مکانیک خوندم... بعضیهاشون میخندیدن...نمیدونم چه تصوری  میکردن که اینطور با تعجب و خنده بهم نگا می کردن...

من در این لحظه اصلا حوصله ندارم...دوست دارم یکی دعوام کنه!!!! خداییش لازمه هااااااااا